Το Ταμείο Ανάκαμψης ως κρίσιμη ευκαιρία για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας

 Η χώρα μας διαθέτει ίσως την τελευταία ουσιαστική ευκαιρία να επιταχύνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό της και να ενισχύσει την ψηφιακή οικονομία, μέσω της αποτελεσματικής αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, υπό το βάρος των μνημονίων και των αναγκαστικών περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, οδήγησαν σε σημαντική υστέρηση των επενδύσεων στους τομείς της τεχνολογίας και της καινοτομίας.
Εάν η χώρα δεν κατορθώσει να απορροφήσει και να κατευθύνει ορθά τους διαθέσιμους πόρους προς τους στρατηγικούς κλάδους της ψηφιακής οικονομίας, υπάρχει ο κίνδυνος η παραγωγική της βάση να παραμείνει στάσιμη, διευρύνοντας περαιτέρω το αναπτυξιακό χάσμα που τη χωρίζει από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Γιάννης Κεφαλάς 

✍️ **Αρθρογράφος & Αναλυτής σε θέματα Δημόσιας Οικονομίας και Διοίκησης

Ενσωμάτωση μεταναστών: αφομοίωση ή αλληλεπίδραση;

 Η ενσωμάτωση των μεταναστών αποτελεί ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα των σύγχρονων κοινωνιών. Όμως, τι ακριβώς σημαίνει “ενσωμάτωση”; Θέλουμε οι μετανάστες να υιοθετήσουν πλήρως τα στοιχεία της δικής μας κουλτούρας, να αφομοιωθούν και να πάψει να υπάρχει η διαφορετικότητα; Ή μήπως επιθυμούμε μια πιο ανοιχτή κοινωνία, που θα προσαρμοστεί και η ίδια σε ορισμένα σημεία, ώστε να γίνει πιο φιλική και κατανοητή προς τους νεοεισερχόμενους;

Οι δύο αυτοί δρόμοι είναι διαφορετικοί, αλλά και οι δύο προϋποθέτουν απόφαση και βούληση. Η αφομοίωση οδηγεί σε ομοιομορφία, ίσως με τίμημα την απώλεια της πολιτισμικής ποικιλίας. Αντίθετα, η αλληλεπίδραση και ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ πολιτισμών μπορούν να δημιουργήσουν μια κοινωνία πιο ζωντανή, πιο πλούσια σε εμπειρίες και αξίες.

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους μετανάστες να επιλέξουν μόνοι τους το πώς θα ενταχθούν. Εμείς, ως κοινωνία υποδοχής, οφείλουμε να καθορίσουμε το πλαίσιο, τις ευκαιρίες και τις αξίες που θα τους προσφέρουμε. Η ενσωμάτωση δεν είναι μονόδρομος· είναι μια διαδικασία αμοιβαίας προσαρμογής και σεβασμού, μέσα από την οποία όλοι μπορούμε να βγούμε πιο ώριμοι και πιο ανθρώπινοι.

 Γιάννης Κεφαλάς 

✍️ **Αρθρογράφος & Αναλυτής σε θέματα Δημόσιας Οικονομίας και Διοίκησης

Η διαφθορά και η έλλειψη αξιοκρατίας ως βασικοί παράγοντες της μετανάστευσης των νέων Ελλήνων εργαζόμενων

 Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα από τα σοβαρότερα κοινωνικά φαινόμενα των τελευταίων δεκαετιών: τη μαζική μετανάστευση νέων και καταρτισμένων επιστημόνων προς το εξωτερικό, το γνωστό «brain drain». Ανάμεσα στους κύριους παράγοντες που συνέβαλαν σε αυτήν τη διαρροή ανθρώπινου δυναμικού συγκαταλέγονται η εκτεταμένη διαφθορά και η έλλειψη αξιοκρατίας.

Η διαφθορά, που διαβρώνει τη δημόσια διοίκηση και την κοινωνική εμπιστοσύνη, σε συνδυασμό με ένα σύστημα που συχνά ευνοεί τις πελατειακές σχέσεις αντί της αξιοκρατίας, δημιούργησε ένα περιβάλλον απογοήτευσης για τη νέα γενιά. Οι νέοι επιστήμονες, αντί να ανταμείβονται για τις ικανότητες και την προσπάθειά τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα σύστημα που συχνά υπονομεύει την πρόοδο και την καινοτομία.

Για να αναστραφεί αυτό το φαινόμενο και να επιστρέψουν οι νέοι Έλληνες επιστήμονες στη χώρα τους, είναι αναγκαία μια ριζική αλλαγή νοοτροπίας και πρακτικών. Η εμπέδωση της αξιοκρατίας, η ενίσχυση της διαφάνειας και η δημιουργία συνθηκών που θα επιβραβεύουν τη γνώση και την αριστεία αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για την αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Μόνο μέσα από μια ειλικρινή δέσμευση προς τις αξίες της δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας και της ηθικής διακυβέρνησης μπορεί η Ελλάδα να ανακτήσει το ανθρώπινο κεφάλαιο που έχασε και να οικοδομήσει ένα μέλλον βασισμένο στη γνώση, την αξιοπιστία και την ελπίδα.

 Γιάννης Κεφαλάς

✍️ **Αρθρογράφος & Αναλυτής σε θέματα Δημόσιας Οικονομίας και Διοίκησης

Ισχυρός Πρωτογενής και δευτερογενής Τομέας

 

Ικανοποιητικές και βιώσιμες αναπτυξιακές επιδόσεις για την ελληνική οικονομία δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ύπαρξη ενός ισχυρού και σύγχρονου βιομηχανικού τομέα. Δυστυχώς, η χώρα μας υστερεί διαχρονικά σε αυτόν τον τομέα, γεγονός που περιορίζει την παραγωγική της βάση και, κατ’ επέκταση, τη δυνατότητα δημιουργίας σταθερής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.

Η οικονομική πρόοδος προϋποθέτει ουσιαστικές επενδύσεις σε αποδοτικά έργα υποδομής, στη βιομηχανική παραγωγή, καθώς και στη ψηφιοποίηση της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης. Οι επενδύσεις αυτές μπορούν να αυξήσουν την παραγωγικότητα, να μειώσουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων και να ενισχύσουν τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της χώρας.

Όλα αυτά θα πρέπει να στοχεύουν στη διεύρυνση του εξαγωγικού εμπορίου, καθώς καμία οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί διατηρήσιμα χωρίς να παράγει και να εξάγει προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Χωρίς έναν ισχυρό πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, καθώς και δυναμικές εξαγωγές, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν μακροχρόνιοι και υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης. Μόνο μέσα από την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης και την αξιοποίηση της τεχνολογίας και της καινοτομίας μπορεί η Ελλάδα να εξασφαλίσει μια σταθερή, ανταγωνιστική και βιώσιμη οικονομία για το μέλλον.

 Γιάννης Κεφαλάς

✍️ **Αρθρογράφος & Αναλυτής σε θέματα Δημόσιας Οικονομίας και Διοίκησης