Βιώσιμη ανάπτυξη.

 

Βιώσιμη είναι η ανάπτυξη με την οποία πετυχαίνουμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της παρούσας γενεάς, χωρίς να υποθηκεύσουμε την ικανοποίηση των αναγκών των μελλοντικών γενεών.

Το αντικείμενο της βιώσιμης ανάπτυξης είναι η διαχρονική προστασία του φυσικού κεφαλαίου, δηλαδή της γης, γιατί αυτή είναι που συντηρεί τον άνθρωπο και προσφέρει οικονομική ευημερία στη παρούσα γενεά αλλά και στις μελλοντικές.

Η βιώσιμη ανάπτυξη θέτει μια νέα, περισσότερο «ηθική ανάπτυξη», σε αντίθεση με την κλασική θεωρία της καπιταλιστική
ς ανάπτυξης, που στο βωμό του κέρδους θυσιάζεται η ισορροπία του περιβάλλοντος, με πολύ σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Έτσι στο μοντέλο της ανάπτυξης τίθενται πλέον σαφείς περιορισμοί.

Η βιώσιμη ανάπτυξη στηρίζεται σε τρείς πυλώνες, στον οικονομικό όπου αναφέρεται στην ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών μέσω της πράσινης ανάπτυξης, στον περιβαλλοντικό πυλώνα όπου επίκεντρο έχει την προστασία του οικοσυστήματος και της βιοποικιλότητας και τέλος ο κοινωνικός πυλώνας όπου αναφέρεται στη διασφάλιση της ισότητας, την καταπολέμηση των διακρίσεων και κάθε αποκλεισμού.

Ο βαθμός βιώσιμης ανάπτυξης για την κοινωνία μετριέται με την χρησιμοποίηση τεσσάρων δεικτών, οικονομικούς, κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και θεσμικούς.

Οι κοινωνικοί δείκτες περιέχουν την κοινωνική ισότητα, τη δίκαιη κατανομή των πόρων. Επίσης την υγεία με τη μέτρηση του βαθμού πρόσβασης στο σύστημα υγείας και το επίπεδο υγείας του πληθυσμού. Η εκπαίδευση, η ασφάλεια των πολιτών, η αστικοποίηση και το μέγεθος του πληθυσμού αποτελούν βασικά στοιχεία της βιωσιμότητας.

Οι περιβαλλοντικοί δείκτες αποτελούνται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τη γη και τη χρήση αυτής, τη βιοποικιλότητα, τις θάλασσες και τους υδατικούς πόρους.

Οι θεσμικοί δείκτες, μετριούνται με την ύπαρξη θεσμικού πλαισίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την αποτελεσματικότητα του.

Τέλος οι οικονομικοί δείκτες αφορούν την μέτρηση του ΑΕΠ, το εμπόριο, το εξωτερικό χρέος, το μοντέλο παραγωγής, την κατανάλωση  ενέργειας και την διαχείριση των αποβλήτων και των απορριμμάτων.   

Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

 Γιάννης Κεφαλάς

Το φαινόμενο της ανεργίας και οι αιτίες της.

 Η ανεργία υπάρχει όταν μια μερίδα της κοινωνίας θέλει να εργαστεί και δεν βρίσκει εργασία ή οι αποδοχές στην εργασία που βρίσκει δεν είναι στο ύψος που επιθυμεί για να εργαστεί.

Ποιες είναι οι αιτίες της ανεργίας. Η ανεργία δημιουργείται όταν για κάποιο λόγο η ζήτηση των καταναλωτών για αγορά αγαθών και υπηρεσιών μειωθεί. Αυτό προκαλεί μείωση των πωλήσεων των επιχειρήσεων, άρα μείωση του ύψους της παραγωγής τους και μείωση του αριθμού των εργαζομένων που απαιτούνται για το νέο ύψος παραγωγής. Αποτέλεσμα η εταιρία να απολύει εργαζόμενους και να τους εντάσσει στην ανεργία. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως παρεμβαίνει η κυβέρνηση για να εφαρμόσει τέτοια δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, ώστε να αυξηθεί η κατανάλωση, η παραγωγή, η ζήτηση εργασίας και τέλος να περιοριστεί η ανεργία.

Διαφορετική αιτία της ανεργίας, είναι η περίπτωση να υπάρχουν θέσεις εργασίας αλλά με διαφορετικές απαιτήσεις από αυτές που μια μερίδα εργαζόμενων διαθέτει. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει οι εργαζόμενοι να προσαρμοστούν γρήγορα στις νέες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας ώστε να μπορούν να απασχοληθούν.

Η τεχνολογική πρόοδος οδηγεί συχνά στον περιορισμό των θέσεων εργασίας. Η τεχνολογική εξέλιξη δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας πιο εξιδεικευμένες, με διαφορετικές δεξιότητες και σε δυσαρμονία με το υφιστάμενο επίπεδο ικανότητας και εκπαίδευσης των υποψήφιων εργαζόμενων. Σε αυτές τις περιπτώσεις η εφαρμογή κατάλληλων προγραμμάτων ειδίκευσης και κατάρτισης των υποψήφιων εργαζομένων οδηγεί στον περιορισμό της ανεργίας.  

Η προσωπική απόφαση του εργαζόμενου να μετακινηθεί σε μια διαφορετική θέση εργασίας από την υφιστάμενη, συνήθως απαιτεί κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να ξεκινήσει να εργάζεται στην νέα θέση εργασίας, στο οποίο  αυτό διάστημα θεωρείται ως άνεργος.

Σε μερικούς κλάδους όπως στον τουριστικό κλάδο, η ζήτηση εργασίας είναι πάρα πολύ αυξημένη τους θερινούς μήνες, όπου αυξάνεται η κατανάλωση του τουριστικού προϊόντος και μηδενική ζήτηση εργασίας τους χειμερινούς μήνες. Έτσι οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται σε εποχική ανεργία το χειμώνα όταν η ζήτηση για εργασία θα είναι μηδενική.

Σε κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις το κράτος θα πρέπει να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ώστε να περιορίζει το φαινόμενο της ανεργίας. Το κράτος έχει τις κατάλληλες πολιτικές και τα αντίστοιχα εργαλεία για να το πετύχει. 

Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

 Γιάννης Κεφαλάς

Φοροδιαφυγή

 

Φοροδιαφυγή σημαίνει, ότι ο υπόχρεος φορολογικής υποχρέωσης προσπαθεί με μη νόμιμα μέσα, να αποφύγει την καταβολή του φόρου που του αναλογεί. Όπως για παράδειγμα, ένας έμπορος υποκρύπτει κέρδη ή δηλώνει λιγότερα από όσα έχει εισπράξει σε μια συναλλαγή ή αποκρύπτει περιουσιακά στοιχεία. Η απόκρυψη στη φορολογική δήλωση εισοδημάτων είναι ένα είδος φοροδιαφυγής.

Υπάρχουν βέβαια και ενέργειες, οι οποίες δεν είναι παράνομες αλλά στην ουσία πάλι αποφεύγεις να πληρώσεις τον φόρο όπως θα έπρεπε. Παράδειγμα η δήλωση της επιχείρησης σε άλλη χώρα με μικρότερη φορολογία, είναι θεωρητικά νόμιμο αλλά ο σκοπός είναι να αποφύγεις ίσως την υψηλότερη φορολογία της χώρας σου.

Η δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών ανάλογα με το εισόδημα, με την καθιέρωση χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών θα περιόριζαν τη φοροδιαφυγή. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές πολλές φορές επιδρούν αρνητικά στις επιχειρήσεις και δημιουργούν ροπή για φοροδιαφυγή.

 Η αποτελεσματικότητα των φορολογικών υπηρεσιών, με τη δομή και τον τρόπο ελέγχου των παραβάσεων μπορούν να περιορίσουν το φαινόμενο.

Εάν η κυβέρνηση με τη δημοσιονομική πολιτική της, έχει αποδείξει ότι τα έσοδα από τους φόρους τα διαχειρίζεται συνετά και με γνώμονα τις παροχές προς την κοινωνία, τότε θα καλλιεργηθεί η φορολογική συνείδηση και θα περιοριστεί το φαινόμενο.

Επίσης όταν στο κράτος λειτουργούν αποτελεσματικά ο δημόσιος τομέας, η δικαιοσύνη και γενικά οι θεσμοί τότε το φαινόμενο περιορίζεται.

Η φοροδιαφυγή επηρεάζει σημαντικά την οικονομία της χώρας. Το κράτος εισπράττει πολύ λιγότερα έσοδα, με συνεπακόλουθο τη μείωση των δαπανών και πιθανόν και των παροχών προς τους πολίτες. Ο δανεισμός του κράτους για την κάλυψη του κενού στα έσοδα, φέρνει αύξηση του δημόσιου χρέους.

Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

 Γιάννης Κεφαλάς

Οφέλη από την ψηφιακή δημόσια διοίκηση.

 

Η επανάσταση που συντελείται στη δημόσια διοίκηση με την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών έχει επιφέρει μια σημαντική αλλαγή στο δημόσιο τομέα με άμεσα αποτελέσματα τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά στην αποδοτικότητα και στην αποτελεσματικότητα του. Πολύ σημαντική είναι η διασύνδεση και η συνεργασία μεταξύ των δημόσιων υπηρεσιών μέσω της κοινής χρήσης και ανταλλαγής πληροφοριών και δεδομένων.

Τα οφέλη για τους δημόσιους φορείς είναι πολλά και σημαντικά. Αν πάρουμε για παράδειγμα την ψηφιοποίηση της φορολογικής διαδικασίας μέσω του TAXISNET, θα καταγράψουμε στα οφέλη τον χρόνο μείωσης διεκπεραίωσης των διαδικασιών. Αυτό οδηγεί στην αύξηση του επιπέδου ποιότητας των υπηρεσιών και αύξηση ικανοποίησης των χρηστών αφού μειώνεται η επιβάρυνση σε χρόνο και χρήμα που έπρεπε να διαθέσουν οι χρήστες πριν την ψηφιοποίηση. Σαφώς υπάρχει μείωση του κόστους συναλλαγών του δημόσιου τομέα με τη χρήση του διαδικτύου ανά συναλλαγή συγκριτικά με την προσωπική επαφή καθώς και αύξηση της παραγωγικότητας.

 Η αύξηση της αποδοτικότητας που είναι πιθανόν η μεγαλύτερη παθογένεια του δημοσίου τομέα θα επιτευχθεί μέσω της μείωσης του λειτουργικού κόστους ανά υπάλληλο, με ταυτόχρονη αύξηση των υποθέσεων που αυτός διεκπεραιώνει στον καθορισμένο χρόνο εργασίας του.  

Ο συναλλασσόμενος πολίτης έχει τη δυνατότητα να εξοικονομήσει χρόνο αφού πλέον θα μπορεί να συναλλάσσεται με το δημόσιο κάθε ώρα και ημέρα της εβδομάδας. Επίσης με την ευελιξία που παρέχει το διαδίκτυο θα αποφεύγει τις μετακινήσεις, τις απουσίες από την εργασία του καθώς και τις καθυστερήσεις των ραντεβού. Θα υπάρχει και συντόμευση του χρόνου απάντησης και ολοκλήρωσης των υποθέσεων λόγω της αυτόματης αναζήτησης και κοινής χρήσης απαιτούμενων δικαιολογητικών.

Η χρήση κοινόχρηστων βάσεων δεδομένων παρέχει τη δυνατότητα τα προσωπικά στοιχεία του πολίτη να καταχωρούνται μόνο μία φορά και να είναι διαθέσιμα ταυτόχρονα στο σύνολο των δημόσιων υπηρεσιών.

Παρόμοια οφέλη απολαμβάνουν και οι επιχειρήσεις στις συναλλαγές τους με το δημόσιο τομέα. Η διαφορά είναι ότι εδώ η μείωση του χρόνου διεκπεραίωσης και η ευελιξία οδηγούν σε μείωση του λειτουργικού κόστους και σε διεύρυνση των περιθωρίων κέρδους.

Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

 Γιάννης Κεφαλάς