Σύμμαχοι και Εχθροί

 Σαν χώρα θα πρέπει να έχουμε συμμάχους τους γείτονες που συμμερίζονται την ελευθερία μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Με αυτούς τους γείτονες, να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας, την αλληλοϋποστήριξη μας, και τη σταθερή μας δέσμευση για αμοιβαία επωφελείς σχέσεις. 

Για τους γείτονες που δεν σέβονται τις ελευθερίες μας, θα τους θυμίσουμε ότι η ειρήνη είναι η υψηλότερη φιλοδοξία των Ελλήνων και κάνουμε τα πάντα για να τη διατηρήσουμε.

Όμως η ανεκτικότητα μας δεν πρέπει να παρεννοηθεί. Η επιθυμία μας για την ειρήνη, δεν πρέπει εσφαλμένα να εκτιμηθεί ως αβουλία. Έχουμε επαρκή ισχύ για την διαφύλαξη της εθνική μας ασφάλειας. Ένα ισχυρό κράτος έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να μην χρειασθεί ποτέ να χρησιμοποιήσει αυτή την ισχύ.

 Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Εσωτερική απειλή

 Από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, ο λαός πάσχιζε να μεγαλώσει το έθνος αλλά και να το σώσει από τη διάλυση που το απειλούσε από εξωτερικούς εχθρούς. Στη σημερινή εποχή η διάλυση που απειλεί τη χώρα μας, τον ελληνισμό, προέρχεται από έναν εσωτερικό κίνδυνο. Αυτό είναι ο δημογραφικό. Η μείωση των γεννήσεων μας οδηγεί στη συρρίκνωση ως κοινωνία και ως έθνος. Ο μέσος όρος γεννήσεων είναι στο 1,3 παιδιά ανά ζευγάρι, κάτι το οποίο σημαίνει ότι για κάθε 2 Έλληνες που πεθαίνουν γεννιέται ένας. Η κυβερνήσεις δεν λαμβάνουν δραστικά οικονομικά, κοινωνικά, εργασιακά μέτρα ώστε να ενθαρρύνουν την απόκτηση παιδιών από τα σύγχρονα ζευγάρια. Προσωπικά πιστεύω, ότι είναι το σπουδαιότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία. 

 Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Όπλα αντί διπλωματικά ανταλλάγματα

Στο παρελθόν η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε αναπτύξει μια μικρή σε μέγεθος πολεμική βιομηχανία, ίσως σε συγκεκριμένους τομείς. Η Ελλάδα χρόνια διατηρεί υψηλές αμυντικές δαπάνες, άρα θα υπήρχαν κρατικές παραγγελίες για να στηρίξουν την λειτουργία μιας πολεμικής βιομηχανίας. Όμως η χώρα μας σχεδόν πάντα αντιμετώπιζε τους εξοπλισμούς ως διπλωματικό εργαλείο, με την λογική ότι αγοράζω όπλα από την Χ χώρα, άρα τους δίνω χρήματα προσδοκώντας διπλωματικά ανταλλάγματα. Προσδοκούσαμε ότι η αγορά πολεμικού υλικού δεσμεύει τη χώρα Χ, να με στηρίξει αμυντικά σε γεωπολιτικές κρίσεις ή να με στηρίξει πολιτικά σε διεθνή θέματα, όπως στις ελληνο-τουρκικές διαφορές. Αυτή η λογική αποτελεί ίσως τη σοβαρότερη αιτία, που υπονομεύει την ανάπτυξη της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας.

 Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών

 Το θέμα της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων, αποτελεί ένα κρίσιμο σοβαρό θέμα στο δημόσιο διάλογο. Αν όλα τα κτίρια στην Ελλάδα πληρούσαν τις προδιαγραφές ενεργειακής απόδοσης και ανήκαν στις ενεργειακές κλάσεις "Α" ή "Β", τότε θα κατανάλωναν από 43% μέχρι 71% λιγότερη ενέργεια. Δηλαδή μειωμένη δαπάνη στα τιμολόγια για κάθε νοικοκυριό. Οι παρεμβάσεις για την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών στην χώρα έχουν πολύ μεγάλο οικονομικό όφελος για τον πολίτη και θα πρέπει το κράτος να χρηματοδοτήσει καθολικά τέτοια προγράμματα, δίνοντας οικονομικά κίνητρα, σε νοικοκυριά που αναβαθμίζουν την ενεργειακή αποδοτικότητα των κτιρίων. 

 Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Αντικατάσταση του λιγνίτη

 Ο λιγνίτης αποτελεί για χρόνια το κύριο εγχώριο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην χώρα. 

Όμως η ΕΕ μας έχει επιβάλει την απανθρακοποίηση και την αντικατάσταση και μετάβαση από το λιγνίτη στις ΑΠΕ ή στο εισαγόμενο φυσικό αέριο. Οι ΑΠΕ θα πρέπει μέχρι το 2030 να συμμετέχουν στο ενεργειακό μείγμα σε ποσοστό έως 60%. 

Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο χρειαζόμαστε περισσότερες ανεμογεννήτριες και περισσότερα φωτοβολταϊκά πάρκα, ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή τους στο ενεργειακό μείγμα. Έτσι λοιπόν αναζητούνται βουνά με κατάλληλες προδιαγραφές για να στηθούν τα αιολικά πάρκα. Όμως τα βουνά έχουν δάση. Επίσης ζητούνται ιδανικές πεδιάδες για να εγκατασταθούν τα ηλιακά πάρκα. Όμως οι πεδιάδες καλλιεργούνται από τους γεωργούς. 

 Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Δίκαιη λύση για το κυπριακό

 Η λύση του κυπριακού ζητήματος αποτελεί το άγιο δισκοπότηρο της ελληνικής διπλωματίας. Νομίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί κοινός τόπος, μετά από 51 χρόνια παγιωμένης γεωπολιτικής κατάστασης. Κάθε προτεινόμενη λύση για το κυπριακό, θα πρέπει να διασφαλίζει τη φυσική ασφάλεια των Ελληνοκυπρίων. Αυτό σημαίνει ότι η τουρκική παρουσία στο νησί θα πρέπει να είναι μηδενική. Ούτε ένας τούρκος στρατιώτης δεν θα παραμείνει στο νησί. 

Μια δίκαιη λύση σημαίνει, ότι οι περιουσίες των χιλιάδων Ελληνοκυπρίων θα επιστραφούν ή θα υπάρξει συνδυασμός αποζημιώσεων και ανταλλαγών, για τα όσα υπάρχοντα έχασαν με βίαιο τρόπο.

Δίκαιη λύση σημαίνει, ότι η Τουρκία δεν θα έχει καμία πρόσβαση και κανένα δικαίωμα στην έρευνα και εκμετάλλευση του φυσικού αερίου και στην ενιαία κυπριακή ΑΟΖ.

Δίκαιη λύση σημαίνει, ότι η ελληνοκυπριακή κοινότητα θα έχει την αυτονομία της και θα διοικείται με μόνο Ελληνοκύπριους τοπικούς κυβερνήτες. Θα αποφασίζει μόνη της για τα εσωτερικά της θέματα (παιδεία, υγεία, οικονομία), με δικούς της πολιτικούς θεσμούς, δικό της σύστημα νόμων, και σύστημα απονομής δικαιοσύνης. 

Δίκαιη λύση τέλος, είναι μια λύση που θα να ισχυροποιεί τον δεσμό των Ελληνοκυπρίων με την μητέρα Ελλάδα.

 Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

 

Αμυντική βιομηχανία, χαμένη ευκαιρία.

 Είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, που δαπανά το 3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τον εξοπλισμό τους. Αυτό συμβαίνει γιατί η μόνιμη απειλή από την Τουρκία, υπάρχει 50 χρόνια τώρα αμείωτη και αναθεωρητική. Πολύ μεγάλα ποσά δίνονται σε συμμαχικά κράτη, για προμήθειες οπλικών συστημάτων. Εάν η χώρα μας είχε επενδύσει στην ανάπτυξη αμυντικής βιομηχανίας, τα ποσά αυτά θα έμεναν στη χώρα και θα έδιναν ώθηση στην ελληνική οικονομία. Όμως πως να αναπτυχθεί αμυντική βιομηχανία σε μια χώρα δίχως μακροχρόνια στρατηγική, σε μια χώρα όπου οι επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη είναι σχεδόν ανύπαρκτες, σε μια χώρα όπου η κακοδιαχείριση και τα σκάνδαλα, οδήγησαν σε συρρίκνωση και κατάρρευση την ΕΛΒΟ, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΒΟ. Τέλος η άποψη, ότι με τις αγορές αμυντικού υλικού ασκούμε εξωτερική πολιτική και αποκομίζουμε πολιτικά και διπλωματικά ανταλλάγματα, δίνοντας δημόσιο χρήμα σε μεγάλες δυνάμεις, είναι μια μόνιμη λογική και πρακτική στις ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. 

Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Λιγνίτης και ηλεκτρική ενέργεια

 Η ΕΕ εφαρμόζει αυστηρές Περιβαλλοντικές ρυθμίσεις για τον περιορισμό των εκπομπών CO2. Η χώρα μας διαχρονικά έκαιγε λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ο λιγνίτης εξασφάλιζε για δεκαετίες, φθηνή ενέργεια για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Όμως τώρα πλέον, όλες οι λιγνιτοπαραγωγικές μονάδες της ΔΕΗ είναι ζημιογόνες. Η καύση λιγνίτη είναι οικονομικά ασύμφορη, γιατί εκλύει μεγάλες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα και αυτό όταν ρυπαίνεις κοστίζει πολλά χρήματα σε δικαιώματα εκπομπών άνθρακα. Είναι αποφάσεις που τις έλαβε η ΕΕ, για να μειώσει τα αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Εφαρμόζοντας αυτές τις αποφάσεις η χώρα μας, αναγκάζεται να αντικαταστήσει το λιγνίτη με ΑΠΕ κατά ένα μέρος και κατά ένα άλλο με το ακριβό εισαγόμενο φυσικό Αεριο. Το αποτύπωμα ρύπανσης της χώρας μας στην υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ελάχιστο, όμως εφαρμόζουμε σκληρά περιβαλλοντικά μέτρα με δυσμενή αντίκτυπο στην οικονομία. Όμως η Ινδία, η ΗΠΑ και η Κίνα που αποτελούν τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη, δεν αναλαμβάνουν καμία δράση για το κλίμα, ούτε λαμβάνουν σκληρά μέτρα που επιβαρύνουν την οικονομία τους.

Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Η Επαναφορά του Ενιαίου Κώδικα Ενδυμασίας στα Σχολεία: Μια Αναγκαία Κίνηση

Η συζήτηση γύρω από την υποχρεωτική επιβολή ενιαίου κώδικα ενδυμασίας με σκοπό την ενδυματολογική ομοιομορφία  στα σχολεία και στη μαθητική κοινότητα,  έχει επανέλθει τα τελευταία χρόνια, καθώς τα προβλήματα που σχετίζονται με τον σχολικό ρουχισμό και το επίπεδο ευπρέπειας στη σχολική κοινότητα  πληθαίνουν. Η επαναφορά ενός τέτοιου μέτρου δεν αφορά απλώς την εμφάνιση των μαθητών, αλλά άπτεται βαθύτερων ζητημάτων ισότητας, συγκέντρωσης και σεβασμού στο σχολικό περιβάλλον.  

1. Μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων

Ο ενιαίος κώδικας ενδυμασίας περιορίζει την επίδειξη οικονομικής ή κοινωνικής ανωτερότητας, μέσα από την επίδειξη ρούχων από τους εύπορους μαθητές. Όταν όλοι οι μαθητές ντύνονται με τον ίδιο τρόπο, μειώνονται οι διακρίσεις και το αίσθημα κατωτερότητας ή υπεροχής που μπορεί να προκαλέσει η πολυτέλεια ή η φτώχεια στην ενδυμασία. Δεν υπάρχουν παιδιά που νιώθουν μειονεκτικά έναντι συμμαθητών τους, επειδή δεν μπορούν να αγοράσουν ακριβά ρούχα. Υπάρχει μικρότερη οικονομική επιβάρυνση για τους γονείς, ενώ παύει να υφίσταται οικονομική διαφοροποίηση στις σχολικές αίθουσες.

2. Ενίσχυση της πειθαρχίας και της σοβαρότητας

Η ύπαρξη ενός καθορισμένου τρόπου ένδυσης συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός πιο συγκροτημένου, σοβαρού και ευπρεπούς σχολικού περιβάλλοντος καθώς και στον περιορισμό της ακαταλληλότητας των ενδυμάτων. Οι μαθητές εκπαιδεύονται στην πειθαρχία, στον σεβασμό των κανόνων και στην κατάλληλη συμπεριφορά ανάλογα με τον χώρο στον οποίο βρίσκονται. 

3. Μείωση περισπασμών και ενίσχυση της συγκέντρωσης

Η σχολική ενδυμασία μειώνει τους περισπασμούς που μπορεί να προκληθούν από τη μόδα, τις τάσεις ή την υπερβολική ενασχόληση με την εμφάνιση. Έτσι, το βάρος μετατοπίζεται από την εικόνα στη μάθηση. Συμβάλει στην αποφυγή εξεζητημένης και ανήθικης ενδυμασίας ενώ δεν τίθενται θέματα ηθικής. 

4. Ενίσχυση της αίσθησης του "ανήκειν"

Ένας κοινός τρόπος ένδυσης ενισχύει το αίσθημα της συλλογικότητας και της ενότητας μεταξύ των μαθητών. Δημιουργεί μια κοινή ταυτότητα και ενισχύει τη σχολική κουλτούρα και το ομαδικό πνεύμα στη μαθησιακή νεολαία.

Συμπερασματικά, η επαναφορά ενιαίου κώδικα ενδυμασίας δεν πρέπει να ιδωθεί ως περιορισμός της ατομικότητας ή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, αλλά ως μέσο προώθησης της ισότητας, της εκπαιδευτικής ποιότητας και του σεβασμού στο σχολικό περιβάλλον. Είναι μια πρόταση που αξίζει σοβαρή επανεξέταση.

 Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.

Γιάννης Κεφαλάς 

Ανεξάρτητες Αρχές

Οι ανεξάρτητες αρχές είναι τελικά ανεξάρτητες και αξιόπιστες; Πως χρηματοδοτούνται; Πως στελεχώνονται; Πέντε ανεξάρτητες αρχές από τις 26 υπάρχοντες ενεργές, κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα, αυτό δίνει ισχυρότερη εγγύηση ανεξαρτησίας στην λειτουργίας τους και ενισχύεται ο θεσμός των ανεξάρτητων αρχών. Αυτές είναι το  Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ο Συνήγορος του πολίτη, η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών. Η σκοπιμότητα της ύπαρξης των ανεξάρτητων αρχών είναι να  διασφαλίζουν την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, να ελέγχουν αμερόληπτα και αξιόπιστα τις δράσεις της δημόσιας διοίκησης του κράτους, να ρυθμίζουν τους κανόνες λειτουργίας των αγορών, να αναλαμβάνουν την άσκηση δύσκολων και μη δημοφιλών αρμοδιοτήτων του κράτους και τέλος η τεχνοκρατική εξειδίκευση σε τομείς του κράτους. Οι κύριες αρμοδιότητες τους περιλαμβάνουν κανονιστικές, εποπτικές και κυρωτικές πράξεις. Πως επιτυγχάνεται η ανεξαρτησία τους από την πολιτική εξουσία; Αυτό μπορεί να συμβεί μέχρι ένα βαθμό. Υπάρχουν κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες όπως η προκαθορισμένη Χρονικά θητεία των μελών της, χωρίς τη δυνατότητα ανάκλησης από πολιτικό πρόσωπο. Επίσης με την ειδική διαδικασία επιλογής των μελών μέσω της γνωμοδοτικής έγκρισης της βουλής. Επίσης σημαντικό είναι η απουσία ελέγχου  από διοικητικές αρχές ή κυβερνητικές αρχές. Υπάρχει κοινοβουλευτικός έλεγχος, στην ουσία μια ήπια λογοδοσία στις αρμόδιες επιτροπές της βουλής και δικαστικός έλεγχος. Πρόκληση αποτελούν η ανεξαρτησία, η διαφάνεια, η αποτελεσματικότητα της δράσης τους. Σημαντικά πεδία για την ενίσχυση και αποτελεσματικότητα των ανεξάρτητων αρχών είναι η επιλογή μελών εξειδικευμένων και υψηλά καταρτισμένων, η διαφάνεια της δράσης τους, η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας τους από τη μόνιμη ανεξάρτητη Επιτροπή, η συμμόρφωση των αποδεκτών των αποφάσεων προς το περιεχόμενο των αποφάσεων. Η οικονομική αυτοτέλεια και επάρκεια οικονομικών πόρων.