Με ποιο κριτήριο ένας ασθενής επιλέγει ιατρό, για να λάβει
μια διάγνωση για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. Τα πιο συνήθη κριτήρια
είναι τα παρακάτω. Η τοποθεσίας του
γιατρού. Εάν η τοποθεσία του είναι εγγύς του σπιτιού του, τότε ίσως τον
προτιμήσει. Οι συστάσεις. Εάν έχει λάβει ικανές συστάσεις από πελάτες του
γιατρού, αυτό θα τον επηρεάσει στην επιλογή του. Το βιογραφικό του ιατρού και
αυτό επηρεάζει σημαντικά στην επιλογή του. Τέλος η ύπαρξη προσωπικής γνωριμίας
με τον ιατρό, είναι ένας επιπλέον λόγος. Συνήθως όλα τα παραπάνω, συνδυάζονται
για να λάβουμε μια απόφαση επιλογής γιατρού. Είναι πολύ σημαντικό, ο ασθενής ο
οποίος δεν μπορεί να διακρίνει έναν καλό γιατρό από έναν κακό, να μην ανησυχεί ότι
θα το θεραπεύσει ένας ανίκανος. Επειδή οι ασθενείς βασίζονται σε πολύ μεγάλο
βαθμό στις συμβουλές του προσώπου που πουλά τις υπηρεσίες του γιατρού, σε
συνδυασμό με τη μη ικανότητα τους, να κρίνουν την ποιότητα του γιατρού, θα
πρέπει το κράτος με κάποιους τρόπους να διασφαλίζει την ικανότητα επάρκειας των
ιατρών. Οι τρόποι αυτοί είναι η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, η απόκτηση πτυχίου
από αναγνωρισμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα, η εξειδίκευση που πρέπει να αποκτήσει
σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο και τέλος η εγγραφή σε ιατρικό σύλλογο. Αυτή η
κρατική παρέμβαση έχει σκοπό να διασφαλίσει την επιστημονική επάρκεια των
ιατρών και όχι να περιορίσει την προσφορά ιατρών, στην αγορά ιατρικής
περίθαλψης .
Τα κείμενα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και προτάσεις.
Γιάννης Κεφαλάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου