Η νοτιοανατολική μεσόγειος αποτελεί ένα χώρο υψηλής γεωπολιτικής σπουδαιότητας. Διασταυρώνονται τρείς ήπειροι, διαφορετικές θρησκείες, εμπορικοί δρόμοι και πολιτισμοί. Όμως αυτό που την καθιστά κρίσιμης σημασίας είναι η ύπαρξη υδρογονανθράκων.
Σε αυτή τη γεωπολιτική σκακιέρα της ανατολικής Μεσογείου υπάρχει μια ευρύτερη ομάδα χωρών που λόγω κυριαρχικών δικαιωμάτων έχουν συμφέροντα κοινά ή αντικρουόμενα, όπως η Ελλάδα, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Κύπρος και το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία ως τρίτες χώρες επιθυμούν την ενεργή παρουσία τους στα νερά της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Η Τουρκία αποτελεί μια χώρα
που τα τελευταία χρόνια βίωσε μια συστηματική βιομηχανική ανάπτυξη. Αυτή η
ανάπτυξη αύξησε πάρα πολύ τις απαιτήσεις της για ενέργεια και έτσι στράφηκε ενεργά
στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της νοτιοανατολικής Μεσογείου, για να
καλύψει αυτές τις αυξανόμενες ανάγκες. Ο σημερινός αναθεωρητισμός της οφείλεται
σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την ενεργειακή ανάγκη ενώ την οδηγεί να γίνεται
επιθετική και να εγείρει μια σειρά θεμάτων και αμφισβητήσεων προς την χώρα μας
όπως: αποστρατικοποίηση των νησιών των Δωδεκανήσων, γκρίζες ζώνες σε κυριαρχία
νησιών, θαλάσσιες ζώνες (ΑΟΖ) και προσδιορισμός της μουσουλμανικής μειονότητας
της Θράκης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου